Het verhaal van Daan

Makker Daan video.png

Daan woont ruim een jaar in een eigen appartement in Breda. Toen Daan nog thuis woonde had hij veel ruzie met zijn ouders. Nu hij op zichzelf woont en hulp krijgt van Makker merkt hij dat zijn relatie met zijn ouders beter is geworden. “Die ruzies vond ik heel vervelend, want op een gegeven moment dacht ik dat ik niks goed kon doen.’’

Ik woon in een appartementencomplex met andere mensen. Ieder heeft zijn eigen appartement. Het is niet heel groot en het is eigenlijk ideaal voor in je eentje. Ik heb alles: een eigen keuken, badkamer, slaapkamer en woonkamer. Ik vind het fijn dat ik de ruimte heb en eigenlijk kan doen wat ik wil gaan doen. Als ik nu weg wil gaan, ga ik weg. En dan hoef ik geen rekening te houden met andere mensen zeg maar.

Af en toe komt er iemand langs en kijken we samen naar het briefwerk. Want soms weet ik niet hoe het moet en daar helpt zij mij bij. Voor de rest bespreken we wat er allemaal gebeurd is de afgelopen week.

Ruzie thuis
Thuis had ik veel ruzie, eigenlijk om kleine dingetjes. Als ik ergens geen zin in had om te doen ofzo, dan ging ik tegen mijn ouders in. Mijn pa werd dan boos en dan kregen we ruzie. Mijn ma zat daar weer tussen, want die werd daar in meegetrokken, wat eigenlijk niet nodig was. Mijn ma zat in een burn-out, dus daar ging het ook niet zo goed mee.

Het liep allemaal niet zo lekker en mijn ma kon het niet allemaal aan. Voor mij was dat heel vervelend, want op een gegeven moment dacht ik dat ik niks goed kon doen. Het was alleen maar ruzie en ja, daar had ik geen zin in. Want dan werd mijn ma er weer bij betrokken en dat was niet prettig.

Toen ben ik er samen met mijn ouders achter gekomen dat ik toch mijn eigen ruimte nodig had om het spanningsveld een beetje weg te halen. Dan was het ook minder belastend voor mijn ouders, zeg maar.

Hulp
Ik ging samen met mijn ouders hulp zoeken op het moment dat de ruzies steeds vaker terug kwamen. Ik had toch wel aangegeven dat ik een stap vooruit wilde gaan maken.

Natasja (van Makker) komt af en toe langs. Ze kan goed meedenken en luisteren naar wat je te vertellen hebt.  Ze zegt hoe je het anders aan kunt pakken. Ik zou alles wel kunnen bespreken met haar, maar dat is niet altijd van toepassing. Vooral  het omgaan met geld vind ik nog wel lastig. Voor sommige dingen die ik uit moet geven zeg maar. Voor abonnementen enzo en brieven, want soms weet ik niet wat ik daar mee moet doen.  

De ondersteuning is fijn, we hebben echt gewoon snel contact via WhatsApp. Dus dat is ideaal. En ja, het afspreken dat gaat ook makkelijk. Dus dat vind ik wel ideaal.

Hoe het nu gaat
Ik heb nu sinds twee maanden ofzo werk. Daarvoor had ik nog geen werk en toen ging het een stuk minder. En nu gaat het goed. Ik heb plezier in mijn werk en ja, de rest eromheen gaat ook wel zijn gangetje. Ik woon niet meer thuis, dus ik kan me ook niet meer ergeren aan dingen die fout gaan. En dan kan ook gewoon de relatie tussen mij en mijn ouders ook beter worden.

Toekomst
Mijn toekomst zie ik voor me dat ik hier zelfstandig en zonder begeleiding kan leven.

Ook af en toe iemand nodig die met je meedenkt?